χαυνώνω

χαυνῶ, -όω, ΝΜΑ [χαῡνος]

νεοελλ.

(μτβ.) επιφέρω χαύνωση, προξενώ πνευματική ή σωματική νωθρότητα («η τηλεόραση τόν χαυνώνει»)

μσν.

1. μτφ. εξασθενίζω κάτι («εἰρήνη χαυνοῑ τὴν πολιτείαν», Ιω. Λυδ.)

2. παθ. χαυνοῡμαι, -όομαι

γίνομαι μαλακός («ἡ γῆ χαυνοῡται εἰς ῥαγάδας», Γεωπ.)

μσν.-αρχ.

παθ. γίνομαι πλαδαρός («χαυνοῡσθαι ὑπὸ τοῡ νότου τὰ σώματα ταῑς κυούσαις», Αιλ.)

αρχ.

1. (σχετικά με ενέργεια) χαλαρώνω

2. μτφ. κάνω κάποιον αλαζόνα

3. παθ. (για φλόγωση) παρέρχομαι, θεραπεύομαι.